Materialy źródłowe: tekst i fotografie

1. Kuchowicz Z., Żywoty niepospolitych kobiet polskiego baroku, Łódź 1989.
2. Kuchowicz Z., Wizerunki niepospolitych niewiast staropolskich, Łódź 1974.
3. Rosner A., Szyszko M., Królowie polscy i rodziny królewskie, Warszawa 1998.
4.  Możdżyńska-Nawotka M., O modach i strojach, Wrocław 2003.
5. www.wilanow-palac.pl/pasaz/osoby_i_biografie
6. Newsweek- dodatek historyczny.

Podsumowanie życia Ludwiki Marii Gonzaga

1. Narodziny 18 sierpnia 1611 roku
2. Poznanie Gastona Orleańskiego (kochanka Ludwiki)  w 1627 roku
3. Gaston wyrzeka się miłości do Ludwiki Marii Gonzaga
4. Ślub z Władysławem IV Wazą 10 marca 1646 roku
5. Śmierć męża w 1648 roku
6. Ślub z Janem II Kazimierzem 30 maja 1649 roku
7. Śmierć 10 maja 1667 roku

                         

Ludwika Maria Gonzaga

Ludwika Maria Gonzaga była przede wszystkim bardzo ambitna i utalentowana politycznie. Mieszkała w luksusowym pałacu niedaleko katedry Notre Dame. Urządzała huczne i wspaniałe przyjęcia. Przychodzili do niej znakomici goście. Stała się kobietą sławną i podobała się wielu mężczyznom.

Moda w czasach Baroku - moda damska

Ludwika Maria Gonzaga przyczyniła się do wprowadzenia mody francuskiej w Polsce. Ponieważ orzekła, że "Polki ubierają się jak sprzed piętnastu lat". Modę francuską wprowadziła w sposób normalny. Ubierała się w francuskie stroje, a dworki ją w tym naśladowały.

Moda w czasach Baroku - męska moda

Ludwika Maria Gonzaga i Maria Kazimiera spopularyzowały modę francuską wśród polskich pań. Nosili się również tak: Władysław IV Waza, Jan II Kazimierz, Michał Korybut Wiśniowiecki oraz ludzie związani z dworem królewskim.
Charakterystyczne dla ubiorów męskich według mody francuskiej były wamsy o podwyższonym stanie i luźniejszym kroju oraz uszyte z tej samej tkaniny dłuższe, proste spodnie. Używano miękkich, pięknie drapujących się tkanin - jedwabnych atłasów, tafty oraz aksamity.

                                                     

Gaston Orleański

Gaston Orleański był kochankiem Ludwiki. Ich związek rozkwitał potajemnie w 1627 roku, wbrew elicie państwa. Obawy miał Ludwik oraz królewska matka- Maria Medycejska przed tym związkiem. Maria zdecydowała rozłączyć parę, gdy się dowiedziała, że maj oni wziąć potajemny ślub. Zaprosiła więc Ludwikę na kolację, aby później wtrącić ją do lochu. Była tam kilka tygodni, co wystarczyło, by Gaston wyrzekł się romansu i podporządkował matce.
                             

Jan II Kazimierz

Drugim mężem Ludwiki Marii Gonzaga był Jan II Kazimierz. Wyszła za niego kiedy umarł jej pierwszy mąż. Wzięli ślub 30 maja 1649 roku. Jan II Kazimierz urodził się 22 marca 1609, a zmarł 16 grudnia 1672 roku. Był królem Szwecji.                                           

Władysław IV Waza

Pierwszym mężem Ludwiki Marii Gonzaga był Władysław IV Waza. Jego ojciec nazywał się Zygmunt III Wazy, a jego matka Anna Habsburżanka. Jako król panował w Polsce w latach 1632-1648. Był również królem Szwecji oraz carem Rosji. Miał dwie żony. Pierwszą z nich była Cecylia Renata, po jej śmierci zaproponowano mu małżeństwo z Ludwiką Marią Gonzaga.
                              

Katarzyna de Guise

Katarzyna de Guise była matką Ludwiki Marii Gonzage. Jej rodzicami byli Karol de Guise i Henryka de Saroy-Villars. Inaczej nazywali ją Katarzyną Lataryńską. Nosiła tytuł księżniczki. Żyła w latach 1585-1678. Oprócz Ludwiki miała również trzech synów i dwie córki.
                       

Karol II Gonzaga

Ojcem Marii był Karol 2 Gonzaga, który zbuntował się przeciwko królowi. Stracił przez to dużo pieniędzy i został zmuszony oddać wszystkie córki poza Marią do klasztoru. Ojciec zostawił Marię przy sobie, ponieważ była najstarszą córką, a jej zadaniem było wyjść za kogoś, by uratować honor rodziny.
                                         

Ludwika Maria Gonzaga

Ludwika Maria Gonzaga była jedyną kobietą w historii Polski, która dwukrotnie zasiadła na tronie. Urodziła się 18 sierpnia 1611 roku. Była córką Karola I Gonzagi i Katarzyny de Guise. Dwukrotnie wyszła za mąż. Jej pierwszym mężem był Władysław IV Waza, a drugim był Jan II Kazimierz.